Μαντλέν Ανηψητάκη
Open Call 1821: Διπλή πατρίδα
Τι είναι εκείνο που σας ενέπνευσε:
Το έργο “Διπλή πατρίδα” είναι μία εγκατάσταση που πραγματοποιήθηκε στην Ικαρία από τις 26 έως τις 29 Μαΐου 2021. Απλώθηκαν τρία λευκά σεντόνια πάνω από τη θάλασσα, στον κόλπο του Να, από βράχο σε βράχο, παράλληλα με τη γραμμή του ορίζοντα. Η απόσταση των βράχων μετρήθηκε 83,40 μ.
Η εγκατάσταση συνδέει τοπικούς - εθνικούς προβληματισμούς με πλανητικούς. Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, της πρώτης μας πατρίδας, θέλουμε να συνοδευτεί με μια απελευθερωτική επανάσταση για τη “σκλαβωμένη” από τον δυτικό κατά κύριο λόγο άνθρωπο, δεύτερη μεγάλη μας πατρίδα, την Γη.
Τα 7 χρώματα της Ίριδας χρωματίζουν ποικιλότροπα τις εκατοντάδες σημαίες του κόσμου. Στην αέναη περιστροφή των κρατών τις υφηλίου φανταστήκαμε τις σημαίες τους να συγχωνεύονται στο λευκό χρώμα, το χρώμα της πλανητικής μας σημαίας.
Η γραμμή του σχοινιού μετεωρίζεται παράλληλα καταφέρνοντας κάποιες στιγμές να ταυτιστεί με τη γραμμή του ορίζοντα. Αυτός ο μετεωρισμός παραπέμπει στην εύθραυστη ισορροπία τόσο της Ελλάδας όσο και του πλανήτη. Η πεπερασμένη γραμμή του σχοινιού, συμβολίζει το τοπικό - εθνικό, που πασχίζει να εναρμονιστεί με την πλανητική γραμμή του ορίζοντα. Το 1821 απελευθερώσαμε την Ελλάδα, το 2021 πρέπει να απελευθερώσουμε τον πλανήτη. Το σύγχρονο Μεσολόγγι είναι πλανητικό, αλλά εξ ίσου δραματικό. Επιλέξαμε τρία τοπικά σύμβολα για να τα αντιστοιχίσουμε με τρία μεγάλα προβλήματα του ταλανιζόμενου πλανήτη μας.
Το πρώτο λευκό σεντόνι συμβολίζει τους ανθρώπους που πνίγηκαν στον κόλπο του Να. Φιλοδοξεί όμως ταυτόχρονα να γίνει σημαία για τους πνιγμένους μετανάστες της Μεσογείου που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους λόγω της έξαρσης ποικίλων ανισοτήτων.
Το δεύτερο λευκό σεντόνι συμβολίζει τον Ίκαρο. Φιλοδοξεί όμως να γίνει σημαία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί η υβριστική -και εν τέλει αυτοκαταστροφική- συμπεριφορά του ανθρώπου που αδιόρθωτος ακολουθεί τα βήματα του Ικάρου.
Το τρίτο λευκό σεντόνι συμβολίζει έναν τοπικό μύθο για την αίγα σφάγιο προς την θεά Αρτέμιδα. Φιλοδοξεί όμως να γίνει σημαία για την αντιμετώπιση των πανδημιών που οφείλονται στις σύγχρονες διατροφικές μας συνήθειες, στη μαζική σφαγή εξημερωμένων και άγριων ζώων.
Διπλή πατρίδα
Στον κόλπο του Να χαθήκαν οι ψυχές,
ένα σεντόνι ανοίγω
Κι ο Ίκαρος, τούτο το πέλαγο τον έπνιξε,
ανοίγω κι ένα δεύτερο
Κι η αίγα εδώ, σφάγιο προς χάριν της θεάς Αρτέμιδος,
ανοίγω και το τρίτο
Ψυχές Ίκαρος Αίγα
τρία σημεία εν ευθεία,
του ορίζοντα παράλληλη ορίζουν
Ψυχές μεταναστών βουλιάζουν στη Μεσόγειο την ανθρωπιά του κόσμου
ένα σεντόνι ανοίγω
Αδιόρθωτος ο άνθρωπος του υβριστή Ικάρου την πτήση σισύφεια διατρέχει τον ήλιο κυνηγώντας
ανοίγω κι ένα δεύτερο
Μυριάδες ζώα σφάζονται για χάρη του ανθρώπου
ανοίγω και το τρίτο
Μια μέρα όλους μας ένα λευκό σεντόνι θα μας πάρει
Διπλή γραμμή
Γραμμή του ορίζοντα
Γραμμή της μοίρας
Ελλάδα μου, Γαία μου
Τη διπλή πατρίδα μου θέλω να γιορτάσω
Σεντόνι λευκό, σημαία λευκή σαν τον αφρό
που κρύβει μέσα του την τέχνη εφτά χρωμάτων
Υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο : Εικαστικό βίντεο / Υλικά της εγκατάστασης που προβάλλεται στο βίντεο: Πανί, σχοινί, ακρυλικά χρώματα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Σύντομο βιογραφικό της Μαντλέν Ανηψητάκη
Η Μαντλέν Ανηψητάκη (Αθήνα, 1987) είναι αρχιτέκτονας και σκηνογράφος πολεοδομίας. Με τις επί τόπου εγκαταστάσεις της στους δημόσιους χώρους, αναζητά τη συλλογική ιδιοποίηση τόσο των έργων τέχνης της όσο και του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται.
Αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης το 2009, απέκτησε μεταπτυχιακό στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική από το Πολυτεχνείο της Μαδρίτης το 2010. Το 2012, κέρδισε το 2ο βραβείο στον διαγωνισμό «Καινοτομίας και Τεχνολογίας» της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. To 2015 αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτονικής Paris–Malaquais, μέρος της Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού. Μετά από δύο χρόνια εργασίας σε αρχιτεκτονικά γραφεία στο Παρίσι (Jacques Ferrier, Arep), ίδρυσε την Collectif MASI με τον Simon Riedler. Μαζί ανέπτυξαν το έργο πολεοδομικής σκηνογραφίας «Δίκτυο σχοινιών στον πολεοδομικό ιστό». Το 2018-2019 μετά από ένα πιλοτικό πρότζεκτ στο Παρίσι, το έργο πραγματοποιήθηκε σε εννέα πόλεις της Λατινικής Αμερικής με τη συνεργασία τοπικών οργανώσεων. Το 2019-2020 το έργο εκτέθηκε στο Espace Voltaire και το Cité des Arts στο Παρίσι, όπου η Collectif MASI σκηνοθέτησε την παράσταση “Δίκτυο σχοινιών" της χορεύτριας Thea Bautista. Το 2020 επιλέχτηκε από τo πρόγραμμα υποστήριξης καλλιτεχνών των Ateliers Médicis (Υπουργείο πολιτισμού και εκπαίδευσης, Γαλλία). Το 2021 κέρδισε το βραβείο της Artworks του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (Αθήνα). Πρόσφατα υλοποίησε το «Δίκτυο σχοινιών στον κόλπο του Να» στην Ικαρία (Artemis Studio Artists Residency) και πραγματοποίησε το εργαστήριο-έργο "1 km as the crow flies” (Ecole Paris-Malaquais). Ο Francis Alÿs περιγράφει το τελευταίο ως "μια εξαιρετική πράξη αντίστασης στην πανδημία". Η Collectif MASI ετοιμάζει τα έργα “Hippodamia in context” (Victoria Square Project, Αθήνα) και “La Traversée des murs” (“Διαπερνώντας τοίχους”, Άσπρη νύχτα, Παρίσι).
