Στέλλα Σεβαστοπούλου
Open Call 1821: Freedom or Death
Τι είναι εκείνο που σας ενέπνευσε:
Σ’αυτό το έργο, η πυξίδα συμβολίζει την γνωστή από τα αρχαία χρόνια θεωρία ότι ο ομφαλός της γης βρίσκεται στους Δελφούς. Η Ελλάδα κατά την αρχαιοκεντρική της προσέγγιση είναι το «κέντρο», στην πραγματικότητα όμως αποτελεί την διασταύρωση ανάμεσα στην Δύση και την Ανατολή, το Βορρά και το Νότο. Είναι εκεί που τελειώνει η Ευρώπη και αρχίζει η Ασία. Η γεωγραφική αυτή ιδιαιτερότητα και ιδιομορφία έχει αποδειχθεί μέσα στους αιώνες (αλλά και σήμερα), ότι είναι η δύναμή, και η αδυναμία αυτής της πολύπλευρης χώρας, που έλκεται ταυτόχρονα από τον ορθολογισμό της Δύσης και το μυστήριο / μαγεία της Ανατολής.
Η σημαντική γεωγραφική/γεωπολιτική/φιλοσοφική (και ούτω καθ΄εξής) θέση της Ελλάδας, είναι το ένα στοιχείο που με ενέπνευσε να δημιουργήσω το έργο «Freedom or Death». Το άλλο στοιχείο, έχει να κάνει με το τί σημαίνει «Ελευθερία ή Θάνατος» στην σημερινή εποχή: Στο κέντρο του έργου είναι το άγαλμα του Κολοκοτρώνη (σήμα κατατεθέν της οδός Σταδίου). Στο φόντο είναι το ‘σχήμα’ της Ακρόπολης. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι το αρχαίο ελληνικό πνεύμα που δημιούργησε την Ακρόπολη, φώτισε και τον Κολοκοτρώνη. Φώτισε όμως και την Δύση, την εποχή που η Ελλάδα ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Ελληνική Επανάσταση ξανά-άνοιξε τον δρόμο προς την Δύση για την Ελλάδα, τις ελευθερίες και την ανάπτυξη.
Τί βλέπει άραγε σήμερα από εκεί ψηλά, το άγαλμα του Κολοκοτρώνη; Tην «ελευθερία», της Δύσης που είναι το όνειρο των μεταναστών, οι οποίοι βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους, για να φτάσουν έστω και στις «ακτές» της Ευρώπης, διασχίζοντας το Αιγαίο, ή τα σύνορα της Ελλάδας με όποιο τρόπο μπορούν. Την τόλμη της νεολαίας, όπως των skateboarders, και τον τρόπο με τον οποίο ακόμη και σήμερα, η αρχαία κληρονομιά αυτού του τόπου προσεγγίζει το ενδιαφέρον και τον σεβασμό άλλων καινούργιων «θεών». Βέβαια, οι διάφορες εκφάνσεις της «ελευθερίας ή θάνατος», διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση, έχουν και την ειρωνική τους πλευρά… Αλλά η πρόοδος, θέλει και τον αυτοσαρκασμό της (όπως μας έμαθε και ο Αριστοφάνης). Κι’έτσι, δεν βλάπτει να δούμε την ραγδαία εξέλιξη της Ελλάδας ταυτόχρονα με βαθύ θαυμασμό, αλλά έστω και με μια πινελιά από (black) χιούμορ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Σύντομο βιογραφικό της Στέλλας Σεβαστοπούλου:
Με σπουδές στην Τέχνη, Αγγλική Λογοτεχνία και Ιστορία της Τέχνης, από το Harrow College of Art, Lancaster University και Reading University, η Στέλλα Σεβαστοπούλου μετοίκησε στην Ελλάδα από την Αγγλία το 1994. Έχει εργαστεί στον τομέα της δημοσιογραφίας/αρθρογραφίας και μετάφρασης σε εφημερίδες/έντυπα, και τα τελευταία 5 χρόνια διευθύνει/αρθρογραφεί και στο δικό της site, Art Scene Athens (www.artsceneathens.com). Ταυτόχρονα όμως, πάντα ζωγράφιζε, εξερευνώντας την δική της εικαστική ματιά, η οποία άλλοτε εστιάζει στην φύση, και άλλοτε στην δημιουργία μιας πιο αφηρημένης τέχνης που εμπνέεται από ένα μείγμα επιρροών (αναμεσά τους το design και η μουσική). Τα τελευταία χρόνια άρχισε να εκθέτει τα έργα της, ξεκινώντας με μία ατομική έκθεση, και συνεχίζοντας με πολλές ομαδικές (όπως τις εκθέσεις «Universal Flux – Meta-Corona Era», στο artzone42, «Μy heart» στο Ελληνο-Γαλλικό Σύνδεσμο, «S(tr)ay a Little Prayer for Me» στο Ίδρυμα Τσιχριτζή, «Love and Disaster in Athens” στο Fokianou art space, «20/20 Ηigh Vision» στο artzone42, «Νέα Σύμβολα» στο Chili art gallery, «Ορνιθο/Θεομαχία -Νοημοσύνη Σμύνους» του ΚΘΒΕ). Τα έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και στην συλλογή του ΚΘΒΕ.
