Λήδα Αλεξοπούλου

Τι είναι εκείνο που σας ενέπνευσε:

Γερός σαν βράχος: ο βράχος ως αρχετυπικό σύμβολο σταθερότητας, ως επιστήθιος φίλος μας, ως διαχρονικός μάρτυρας των γεγονότων της ιστορίας. Διαμέσου των αιώνων, ο βράχος παραμένει συνυφασμένος με την ιδιαίτερη μορφολογία του ελληνικού εδάφους, αλλά και με την ιστορία του τόπου μας. Ο γρανιτένιος βράχος της Τήνου, ο ηφαιστειογενής βράχος της Σαντορίνης, ο ιερός βράχος της Ακρόπολης είναι μερικές μονάχα από τις λαξευμένες στον χώρο και χρόνο όψεις του.

Ο Βράχος - Ήρωας είναι ένα ανάγλυφο μπρούτζινο γλυπτό, που προέκυψε από τη χύτευση του καλουπιού μιας πλευράς ενός πραγματικού παραθαλάσσιου βράχου. Διάλεξα επίτηδες τον συγκεκριμένο βράχο γιατί στα μάτια μου έμοιαζε με τη μορφή ξαπλωμένου πολεμιστή με πανοπλία. Για εμένα, η γήινη ποιότητα του βράχου παραπέμπει στο ανθρώπινο σώμα, στην ύλη και την ενέργεια, τη φθορά και τη μεταμόρφωση. Σε μια προσπάθεια τρισδιάστατης απεικόνισης – και αναζήτησης – αυτού που ονομάζουμε σήμερα «ήρωας», η αφηρημένη, πρωτογονική μορφή του βράχου προσομοιάζεται έτσι με την αρχέγονη, κοσμική μορφή του ήρωα. Και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο που να συμπυκνώνει πιο ιδανικά τις ένδοξες αλλά και τις σκοτεινές στιγμές του παρελθόντος: από τη σπηλιά του βράχου της Ακρόπολης, στην οποία κρύφτηκαν ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας προτού κατεβάσουν τη χιτλερική σημαία, μέχρι τις πολυάριθμες λαϊκές αφηγήσεις για το πώς τα ελληνικά «κατσάβραχα» αποτέλεσαν ανάχωμα στην προέλαση του εχθρού, ο βράχος κατέχει περίοπτη θέση στο εθνικό φαντασιακό μας.