Βασιλεία Βλάχου
Open Call 1821: 200 χρόνια μετά
Τι είναι εκείνο που σας ενέπνευσε:
Ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας και ταυτόχρονα η επέτειος των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση μου έδωσαν την έμπνευση να αποτυπώσω στο καμβά μου το πώς βλέπουν τα μάτια ενός αθώου παιδιού την ιστορία της πατρίδας του και το πώς πάντα κάποιο κακό μάτι εποφθαλμιά τη χώρα μας… (Αναφέρομαι στο αχνό πρόσωπο που υπάρχει λίγο πιο πάνω από το κέντρο του πίνακά μου).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Σύντομο βιογραφικό της Βασιλείας Βλάχου:
Γεννήθηκα στις 9 Οκτωβρίου του 1971 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσα. Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι πάντα κάτι μου έλειπε. Πάντα αναζητούσα να βρω καινούριους δρόμους και καινούρια ενδιαφέροντα στη ζωή μου. Ένα μολύβι η ένα στυλό ήταν πάντα στη παλάμη μου, άλλοτε για να γράφω και άλλοτε για να ζωγραφίζω. Με αυτόν τον τρόπο ταξίδευα και με γνώριζα όλο και πιο πολύ.
Ο έρωτας και κατόπιν ο γάμος και τα παιδιά μου, μου απόσπασαν αρκετό διάστημα από τις δικές μου ανησυχίες και επικεντρώθηκα στο μεγάλωμα των παιδιών μου. Το γράψιμο μπήκε σε αναμονή και τα πινέλα πήραν δράση όσο τα μικρά μου μεγάλωναν. Δημιούργησα δεκάδες εικόνες αποτυπώνοντας τες σε καμβά και έλαβα αλλά και συνεχίζω να λαμβάνω μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις εικαστικών.
Όταν πια μεγάλωσαν τα μικρά μου και είχα μεγαλύτερη ελευθερία χρόνου σπούδασα υποκριτική στη δραματική σχολή του Πειραικού Συνδέσμου όπου και γνώρισα έναν άλλο μαγικό κόσμο. Έναν κόσμο που δεν πρόλαβα να χαρώ γιατί με πρόλαβε η πανδημία που σφράγισε τα θέατρα μας. Η ανάγκη μου να εκφραστώ στο σανίδι την περίοδο του εγκλεισμού, με ώθησε στο να γράψω και πάλι. Και αυτή τη φορά έγραψα φέρνοντας το σανίδι του θεάτρου στο σπίτι μου , στον υπολογιστή μου, στον ήχο των πλήκτρων που αβίαστα δέχονται την πίεση των δαχτύλων μου καθώς αποτυπώνω τα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου για το πως θέλω να μεγαλώσουν τα καινούρια μου παιδιά. Τα θεατρικά μου παιδιά!
