Δήμητρα Πούλου

Τι είναι εκείνο που σας ενέπνευσε:

Η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα επηρεάστηκε από την υγειονομική κρίση.
Ο σεμνός, λόγω των συνθηκών, τρόπος εορτασμού υπέστειλε την μεγαλοστομία και τις επαναλήψεις απλοϊκών διδαγμάτων και βοήθησε στον αναστοχασμό, τη διαχείριση μύθων, και την προσέγγιση σε νέα θεματικά πεδία.

Πώς μπορεί να αποδοθεί εικαστικά αυτή η αίσθηση; «200 χρόνια μετά» όλα τα αντίθετα ισορροπούν: οι μύθοι και οι ερμηνείες, το θυμικό και η κριτική, ο θαυμασμός και η περισυλλογή, η επίσκεψη στο παρελθόν και η ανησυχία για το μέλλον.

Ισορροπούν και αλληλοεξουδετερώνονται ορίζοντας ένα κενό, μια πρόκληση για τη διαμόρφωση της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας, που στηρίζεται στο παρελθόν, αλλά δεν δεσμεύεται από αυτό.

Το «μετά» είναι μουντό, δύσκολο, αλλά ανοιχτό σε νέες συνθέσεις. Ένα δωμάτιο που πρέπει να γεμίσει και να φωτιστεί.